Mundu osoan zehar tsunami bat bezala zabaltzen ari den olatu erreakzionario eta faxistaren aurrean, batzen gaituena areagotu eta nabarmen erakuts dezagun badaudela alternatibak gure kolektiboko Giza Eskubideak defendatzeko; baita beste gutxiengo askorenak ere, horiekin intersekzionatzen baikara.

Asko eta oso desberdinak dira baieztapen kolektiboaren oihu komun batean bil ditzakegun ahotsak. Eta horien artean lehentasuna ematen jakin behar dugu, zaurgarrienak entzun daitezen.

Bereziki erraztu behar dugu adierazpen horiek bozgorailu izatea emakume transen, pertsona intersexen eta binariotasunetik kanpoko pertsonen ahotsentzat, horiek baitira gaur egun gorrotoaren geziekin gehien seinalatzen direnak. Baita gure lurraldera beren jatorrizko lurretatik ihesi iristen direnen ahotsak ere, bizitzeko espazio seguru bat bilatzeko, haien orientazio afektibo-sexuala, genero-identitatea edo -adierazpena edo sexu-ezaugarriak bazterketaren, jazarpenaren, kondenaren edo, kasu larrietan, bizitzarako arriskuaren arrazoi izan gabe.

Ekintza-batasuna bilatzen dugu, eta aniztasuna defendatzen dugu LGBTIAQ+ mugimenduaren ezaugarri bereizgarri gisa, binarismo uniformizatzailea elikatzen duen zisheteropa-triarkatuaren, klasistaren, endosexistaren, edadistaren, kapazitistaren, antifeministaren, arrazistaren eta xenofoboaren aurrean. Hori dela eta, ez Behatokitik, ez beste ezein erakunde edo plataformatatik, ezin diogu geure buruari esleitu gure komunitateen ordezkagarritasun globala.

Inkongruentea eta handiustekoa da aniztasuna gidatzea eta, aldi berean, bazterkeriaren kultura sustatzea. Horregatik, elkarrekin jarduteko marra gorria elkarrekiko errespetuan eta giza eskubideen defentsan jartzen dugu, eta ez dugu ezkutatu behar gure kolektiboen, gure erakunde formal edo informalen eta gure pertsonen heterogeneotasun nabarmena, sexu- eta genero-disidentzien aberastasun anitza agerian uzten baitute.

Harrotasuna kolektiboa eta anitza da, edo ez da Harrotasuna.

Pribilegio pertsonalen eta kolektibo jakin batzuen erakusketa bihurtzen da.

Interesgarria iruditzen zaigu LGBTIAQ+ pertsonak EAEko hiriburuetan ikusgai jartzeko lehenengo martxak bultzatu zituzten arrazoiak gogoratzea.

Gure Memoria Historikoari keinu bat, azpimarratzeko eskubideak lortzea kosta egiten dela eta, babesten ez baditugu, oso erraza dela galtzea.

Berriz ere arriskutsu sozialak gara

1977ko azaroaren 25ean, Bilbon, prostituzioan ziharduen emakume bat, María Isabel Gutiérrez Velasco, Basauriko espetxeko zigor-ziega batean hil zela eta, manifestazio bat egin zen, Arriskugarritasunaren eta Gizarte Birgaitzearen Legea indargabetzeko eskatuz. Lege hori Alferren eta Gaizkileen Legearen oinordeko zuzena zen, eta arriskutsutzat jotzen zituen prostituzioan ziharduten pertsona guztiak, ekintza homosexualak egiten zituztenak edo eskean zebiltzanak, besteak beste. EHGAM (Euskal Herriko Gay Askapen Mugimendua), Euskadiko Gay Gazteria (JGE), Bizkaiko Emakumeen Asanblada (AMV), Kontzientzia Eragozleen eta Borrokan ari diren Presoen Koordinakundea (COPEL) biltzen zituen Baztertuen Koordinakundeak sustatu zuten manifestazio hura, eta bertan prostitutek paper nabarmena izan zuten.

1979ko ekainaren 12an, Donostian, beste heriotza batek protesta piztu zuen, Vicente Vadillo Santamaría abeslari eta transformista, ‘Francis’ izenaz ezaguna, Errenteriako Iztieta auzoko Apolo klubean Antonio Caba Laguna polizia nazionalak buruan tiro bat emanda hil baitzen. Hiltzaileari 9 hilabeteko kartzela-zigorra ezarri zioten eta ez zen inoiz kartzelara sartu. Hitzik ez!

1994ko otsailaren 28an, Gasteizen, bere alderdiari galdetu gabe, José Ángel Cuerda Montoya Gasteizko errejidore ohiak Alkatetzaren dekretu bat onartu zuen, eta hiri horretan izatezko bikoteen udal-erregistroa jarri zuen martxan. LGBTIAQ+ mugimenduaren abiapuntua izan zen Gasteizen. Erabaki horrek eragin handia izan zuen nazioartean, eta Joan Paulo II.a Aita Santuak, gaiari buruz galdetuta, “desordena morala legitimatzeko” ahalegintzat jo zuen. Oso gaur egungoa iruditzen zaigu hori, eskubideak aitortzen dizkiguten edo garatzen ez diren edo beren proposamen aurrerakoienetan aldatzen eta murrizten diren legeak dauden garaiotan. Edo munduan zehar lege lgbtiaq+fobiko eta errepresiboak ugaritzen direnetan.